In het heuvelland van Zuid-Limburg staat deze vrijstaande boerenwoning uit 1850 met stallen en bijgebouwen. Door de vele verbouwingen en toevoegingen oogt de woning nu als een onsamenhangend geheel. Het huis heeft diverse vloerniveaus, losse bouwvolumes en een kakofonie aan gevelmaterialen. De bewoners willen het huis herstructureren en transformeren naar een ruime hedendaagse woning.

In het nieuwe ontwerp worden oude elementen van de woning behouden en hedendaagse structureren en elementen toegevoegd. Het metselwerk blijft staan en wordt geconserveerd. Een staalconstructie ingevuld met houtskeletbouw, geïsoleerd met houtvezelplaten, vormen de nieuwe dragende binnenwanden. Waar bij de voormalige stallen en bijgebouwen volume wordt toegevoegd, worden gevel en dak afgewerkt met hout. Verbinding tussen bestaande bouwvolumes wordt door middel van een galerij gecreëerd. Hierdoor is er ook veel contact met de binnenplaats. De platte daken ter plaatse van de verbindingen, tussen bestaande bebouwing en de galerij, houden de volumes leesbaar. Ingrepen, aanpassingen, toevoegingen en correcties blijven zichtbaar: dit zorgt voor spanning in het ontwerp.

Waar momenteel het bestaande materiaal veel aandacht trekt door veel kleur en structuur zal het nieuwe ontwerp een blank canvas worden. De oude houten constructies blijven – waar mogelijk – in het zicht, Het geïntegreerde meubelmaatwerk in combinatie met het verlichtingsplan zijn subtiel aanwezig. Uiteindelijk zorgt deze herstructurering en transformatie ervoor dat het een eenheid zal vormen.